مزایای نشا کاری

گیاهانی که به وسیله نشاء تولید می شوند نسبت به گیاهانی که در مزرعه با بذر تولید می شوند فصل رشد کوتاه تری دارند. به همین منظور تولید کنندگان با هدف تولید محصول زود رس، کاهش زمان تولید و تولید دو یا چند مرتبه محصول در طول یک فصل رشد، از نشاء استفاده می کنند. تولید نشاء در محیط های کنترل شده این مزیت را دارد که از تنش های محیطی، عوامل بیماری زا، آفات و امراض مصون هستند. استفاده از نشاء این امکان را به کشاورز می دهد که در مزرعه خود گیاهانی داشته باشد که سن و مرحله فیزیولوژکی آنها یکنواخت بوده و به طور دقیق و با فاصله مناسبی از هم کشت شده اند.

از انجا که امروزه معمولا در سطوح تجاری از بذر های هیبرید F1 برای تولید گیاهان استفاده می شود و در اکثر موارد قیمت این گونه بذر ها بالا ست، استفاده از نشاء می تواند از راهکار مناسبی برای کاهش هزینه های تولید باشد، چون در این سیستم از تک تک بذور استفاده می شود و نیازی به تنک کردن و حذف علف های هرز مزرعه در اوایل دوره دیده نمی شود. با استفاده از نشاء می توان کود دهی و آبیاری را با راندمان بالاتری در اوایل دوره رشد اعمال نمود.

علاوه بر موارد یاد شده، مزایای دیگری را نیز می توان برای استفاده از نشاء در تولید گیاهان دارویی، سبزیجات و گیاهان زینتی متصور شدکه در زیر به عمده ترین آنها اشاره می شود.

- کوتاه تر شدن دوره پروش گیاهان.

- تولید و عرضه محصول به بازار پیش از موعد معمول (زود رسی)

- یکنواختی بیشتر در محصول که معمولا در کشت مستقیم کمتر استفاده می شود.

- امکان کنترل بهتر شرایط محیطی در زمان جوانه زنی

- امکان کنترل بهتر در طی مراحل داشت.

- استفاده بهینه از فضای زمین.

- امکان انتخاب گیاهان قوی و سالم جهت کاشت.

- تقویت سیستم ریشه بندی گیاهان و بالا بردن عملکرد.

- نیاز به بذر کمتر (از آنجا که امروزه از بذر های F1 استفاده می شود و این گونه بذر ها معمولا گران هستند می تواند صرفه اقتصادی زیادی به دنبال داشته باشد.)

- بالا تر بودن درصد جوانه زنی به دلیل شرایط بهینه محیطی.

- بالا تر بودن کیفیت گیاهان به دست آمده.

- عدم نیاز به عمل گزینش و یا تنک کردن.

- امکان پدیر شدن کاشت دانهال ها در مزرعه با دقت بیشتر.

- امکان استفاده از فصل رشد به مدت بیشتر.

- امکان مدیریت کشت و کار به نحو مطلوب تر.

- تحریک نشا ها به تولید ریشه بیشتر پس از انتقال و استقرار در محل اصلی و در نتیجه رشد بیشتر گیاه.

- مدیریت مطلوب تر آفات و بیماری ها.

- برخورداری از ارزش اقتصادی بیشتر برای محصول تولیدی.

-استفاده کار آمد تر از زمین (برای مثال در زمان رورش نشاء در یک محیط کوچک، می توان در مرزعه به کشت محصولاتی با دوره رشد کوتاه تری اقدام نمود.)