خاصیت ضد باکتریایی اسانس ها
آلیسین، ماده موثره موجود در سیر جزء ترپنوئیدهای سولفاته بوده و قادر است از رشد باکتری های گرم مثبت و گرم منفی جلوگیری کند. همچنین روی مایکوباکتریوم اثر بازدارندگی دارد. کاپسایسین یکی از انواع ترپنوئیدهایی است که در فلفل یافت می شود و پژوهش های انجام گرفته نشان می دهد که وجود این ماده سبب افزایش رشد مخمر candida albicans شده ولی علیه باکتریها خواص ضد میکروبی زیادی نشان می دهد.
اسانس گیاه درمنه دارای 17 نوع ترکیب منوترپنی می باشد که مهمترین آنها شامل آرتمیزیاکتون (2/42%)، آلفا پینن (1/12%)، 1 و 8 – سینئول (8/9%)، کامفور (4/8%)، بتا سلینن (9/8%) و بورنئول (6%) می باشد. حضور ترکیبات منوترپنی سبب خاصیت ضدمیکروبی آن در برابر ایشریشیاکلی، پسودوموناس و باسیلوس می شود. نتایج مطالعاتی که در سال 1982 و 1984 در چین انجام شد نشان داد که اسانس این گیاه به علت وجود ترکیب سزکویی ترپنی لاکتون آرتیمیزین خاصیت ضد مالاریایی دارد به همین علت این گیاه در چین و ویتنام در سطوح وسیعی کشت می شود. اسانس بومادران که دارای ترکیباتی همچون کاریوفیلن، جرماکرین – دی و کامازولین می باشد. در برابر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی اثر کنترل کنندگی دارد. اسانس حاصل از زیره سبز که دارای کومینول، کاروون، اپی ژنین، لوتئولین و اسانس حاصل از زیره سیاه که شامل کاروون، لیمونن، جرماکرین – دی و ترانس دی هیدروکاروون می باشند دارای خاصیت باکتریایی بالایی در برابر باکتری های گرم مثبت و گرم منفی به خصوص در برابر جنس های کلاوی باکتر، کورتوباکتریوم، رودوکوکوس، اروینیا، زانتوموناس، راستونیا و آگروباکتریوم هستند که عامل اصلی بیماری در قارچ خوراکی در دنیا هستند. اسانس های فوق در برابر باکتری پسودوموناس چندان موثر نیستند.