زنجبیل, نشاء زنجبیل, قلمه زنجبیل, تولید نشاء زنجبیل, تولید قلمه زنجبیل, فروش نشاء زنجبیل, فروش قلمه زنجبیل, بذر زنجبیل

Pagina 2 di 2

برای کشت ریزوم های بذری آنها را 20 تا 30 روز قبل از کاشت از انبار خارج کرده و پس از شستن و تمیز کردن از گل و لای، روی کاه پهن می کنند و دو تا سه روز در مقابل آفتاب قرار می دهند. این عمل با افزایش دمای درون ریزوم زنجبیل، دوره خواب آن را شکسته و سبب افزایش سرعت رویش آن می شود. سپس آنها را دو تا سه روز داخل کاه قرار می هند. این عمل سبب تجزیه مواد غذایی موجود در ریزوم گشته و به رشد رویشی بهتر ریزوم ها کمک می کند. برای کاشت باید از ریزوم های بذری درشت تر و مناسب استفاده کرد. زیرا ریزوم های بذری بزرگ تر زودتر سبز می شوند و بیشترین عملکرد را دارا می باشند. هر چه ریزوم های بذری کوچک تر باشند، دیرتر سبز می شوند و عملکرد آنها به شدت کاهش می یابد. وزن ریزوم های انتخاب شده جهت کشت باید بین 30 تا 50 گرم بوده و دارای یک تا دو جوانه باشند، لذا بقیه جوانه ها را می بایست حذف نمود. چرا که جوانه های بیشتر سبب جذب مواد غذایی بیشتر در ریزوم ها شده و گیاهانی ضعیف را به وجود می آورند.

ریزوم های بذری قبل از کاشت باید ضد عفونی شوند. توصیه می شود ریزوم های بذری به مدت 30 دقیقه در محلول مانکزب سه درصد یا مالاتیون یک درصد خیسانده شده و پس از خشک شدن کشت گردند. قبل از کشت، زمین را باید آبیاری و سپس اقدام به کاشت ریزوم ها نمود، هنگام کاشت باید جهت جوانه ها به طرف بالا باشد. ریزوم های بذری ده تا پانزده روز پس از کاشت، شروع به رویش می کنند. تا رویش تمام ریزوم ها به زمانی حدود چهار هفته نیاز است.

تراکم گیاه بستگی به رقم، شرایط اقلیمی محل کاشت، نوع و کیفیت ریزوم بذری داشته و بین 11250 تا 82500 بوته در هکتار متفاوت است. برای هر هکتار به 520 تا 7500 کیلو گرم ریزوم بذری با کیفیت مناسب نیاز است.

مراقبت و نگهداری

مهمترین مراحل داشت گیاه زنجبیل مانند سایر گیاهان تیره زنجبیل عبارتند از: تنظیم میزان سایه، مالچ دهی، مبارزه با علف های هرز، آبیاری مناسب و مبارزه با آفات و بیماری ها.

زنجبیل در مراحل اولیه رویش به نور شدید بسیار حساس است. به طوری که در این مرحله نور آفتاب صدمات بسیار سنگینی به محصول وارد می کند. اگر سایه دهی یا سایر روش های کاهش دهنده نور، دما و حفظ رطوبت به کار گرفته نشود، بوته هایی ضعیف و کوتاه تشکیل شده و در نتیجه از عملکرد محصول به شدت کاسته می شود. سایه دهی سبب سبز شدن منظم تر ریزوم های بذری شده و رشد و نمو گیاهان را یکنواخت می نماید. این امر موجب سهولت در عملیات کشاورزی می گردد. سایه دهی همچنین سبب حفظ رطوبت خاک شده و در گسترش سیستم ریشه ای و بزرگ شدن ریزوم ها بسیار سودمند است. لازم به یاد آوری است که اگر سایه دهی بیش از حد باشد شاخه ها و برگ ها به علت کمبود نور ضعیف شده و از عملکرد محصول نیز کاسته می شود. در کشور چین توسط کاه ارزن اقدام به سایه دهی می کنند. در این روش کاه را به صورت دسته های 60 تا 70 سانتی متری به هم بافته و روی زمین هایی که زنجبی کشت شده قرار می دهند. در برخی نقاط نیز از شاخه های درختان برای سایه دهی استفاده می کنند. در حال حاضر در سطوح وسیع کشت از تور های مخصوص سایه دهی استفاده می شود.

انجام کولتیواتور بین ردیف ها سبب تهویه مناسب تر خاک و در نتیجه رشد و توسعه مناسب تر ریزوم های زنجبیل می گردد. تاثیر مالچ دهی بر رشد و عملکرد زنجبیل در مطالعات مختلفی به اثبات رسیده است. مالچ دهی سبب کنترل علف های هرز، حفط رطوبت خاک و محافظت بستر از ضربه های قطرات باران می شود. مالچ دهی سبز شده بذر ها و رشد گیاهان را حریک کرده و سبب افزایش تعداد ریزوم ها می شود. استفاده از مالچ برگ پس از کشت به میزان دو برابر عملکرد محصول را افزایش می دهد. در زمین های مسطح، مالچ دهی با 30 تن در هکتار برگ سبز توصیه می شود.

وجین علف های هرز نقش مهمی در افزایش عملکرد محصول زنجبیل دارد. وجین مکانیکی (کولتیواتور یا وجین دستی) و شیمیایی نقش مهمی در از بین بردن علف های هرز دارند. زنجبیل به علف کش های با ماده موثر سیمازین مقاوم است و ی توان به صورت پیش رویشی از آنها استفاده کرد.

از آنجایی که زنجبیل از ریزم های سطحی، کوتاه و گوشتی برخوردار بوده و قادر به جدب رطوبت از اعماق خاک نیست لذا آبیاری مناسب گیاهان ضروری است.

زنجبیل در طول رویش ممکن است تحت تاثیر بیماری های قارچی یا ویروسی قرار گیرد آفات نیز می توانند صدمات زیادی به محصول وارد کنند.

بیماری پوسیدگی نرم که به پسیدگی ریزوم نیز معروف است از جمله بیماری های مهم زنجبیل است. عامل این بیماری گونه های مختلف پی تیوم است که سبب شیوع ان در مزرعه و یا انبار شده و تا 50 درصد عملکرد و کیفیت محصول را کاهش می دهد. ریزوم های بذری مبتلا به این بیماری به علت پوسیدگی جوانه، قادر به سبز شدن نمی باشند.

با انتخاب ریزوم های سالم، کشت روی پشته های باریک و همچنین استفاده از سموم مناسب و مبارزه بیولوزیک می توان این بیماری را کنترل نمود.

زردی از دیگر بیماری های قارچی است که سبب پوسیدگی شدید اندام های هوایی زنجبیل می شود. چنانچه گیاهان به این بیناری مبتلا شوند همه محصول از بین خواهد رفت. بر روی برگ گیاهان آلوده به زردی، لکه های زرد رنگی به وجود آمده و سپس در تمام سطح برگ گسترش می یابد.

قارچ لکه برگی و ویروس موازئیک زنجبیل به ترتیب از دیگر بیماری های قارچی و ویروسی زنجبیل است که با انجام عملیات به زراعی و استفاده از سموم مناسب می توان تا حدود زیادی آنها را کنترل کرد.

مهمهترین آفاتی که در طول رویش زنجبیل صدمات زیادی به محصول وارد می کنند می توان از آفت سوراخ کننده نام برد. این آفت با سوراخ کردن برگ ها و ساقه های گیاه سبب کاهش شدید عملکرد محصول می شود. آفت فلسی ریزوم از خانواده شپشک های نرم تن است که سپر حشره گرد بوده و موجب حفاظت از این آفت می شود. این آفت روی ریزوم زنجبیل قرار می گیرد و با مکیدن شیره پرورده از آوند های ابکش سبب ضعف گیاه می شود. برگ گیاهان آلوده به این آفت زرد شده و سپس می ریزند. عملکرد ریزوم گیاهان آلوده به این آفت به شدت کاهش می یابد. برخی آفات از راسته سخت بال پوشان که بارز ترین وسیله تشخیص آنها داشتن بال های جلویی سخت است که به صورت پوششی محکم روی بال ها قرار می گیرد. برخی پروانه ها از راسته بالپولکی ها و سوسک توتون که آفتی همه چیز خوار است از آفات عمده زنجبیل هستند.

با انجام عملیات به زراعی (تناوب کاشت با گیاهان مناسب) و استفاده از سموم مناسب می توان این آفات را تا حدوی زیادی کنترل نمود.

برداشت محصول

زمان برداشت محصول متفاوت و بستگی به رقم و شرایط اقلیمی محل کشت دارد. معمولا 9 تا 12 ماه پس از کاشت می توان محصول را برداشت کرد.

ریزوم ها در زمان برداشت حالتی کم و بیش پیچ خورده دارند. لذا باید با ایجاد گودال های مناسبی توسط کج بیل، بیل، بیلچه یا چنگک با دقت آنها را از زمین خارج نمود. پس از شستن و تمیز کردن باید آنها را خشک کرده و در انبار نگهداری کرد. دمای مناسب برای خشک کردن ریزوم ها 60 درجه سانتی گراد است. کیفیت زنجبیل های خشک شده را با توجه به کمیت و کیفیت اسانس آنها درجه بندی می کنند.

عملکرد ریزوم خشک زنجبیل 5/1 تا 2 تن در هکتار است. ریزوم های خشک شده را باید در انبار های کاملا خشک، خنک و تاریک نگهداری کرد.