تهویه طبیعی

عمل تهویه گلخانه ها در مواقع لزوم می تواند به وسیله هوا کش های سقفی و دیواری نیز انجام شود. اندازه هوا کش های سقفی یا جانبی باید یک پنجم وسعت گلخانه باشد باشند. استفاده ترکیبی از هوا کش های سقفی و جانبی به دلیل حرکت رو به بالای هوای گرم، باعث ایجاد یک شیب دمایی در گلخانه و چرخش هوا می شود. تهویه گلخانه هایی که تنها توسط هوا کش های جانبی و با استفاده  از فشار باد صورت می گیرد، چندان مناسب نیست. برای افزایش تهویه باید جهت آنها را طوری قرار داد که باد زیادی بتواند در سراسر گلخانه جریان داشته باشد.

سیستم های تهویه و خنک کن های تبخیری

با افزایش دمای هوای بیرون، مقداری هوای بیشتری لازم است که به داخل گلخانه فرستاده شود تا شرایط مناسب برای رشد گیاهان فراهم گردد. ورود هوای بیرون از طریق در ورودی یا سایر نقاط باز گلخانه ها به داخل، تا حدی می تواند نیاز به تهویه و خنک کردن را کاهش دهد. امروزه از سیستم های فعال تهویه و خنک کننده (یعنی با استفاده از انرژی) در سطح وسیعی استفاده می شود. از این گونه سیستم ها می توان به سیستم پوشال و پنکه اشاره نمود که علاوه بر خنک کردن محیط، باعث افزودن رطوبت به هوای داخل گلخانه و کاهش هدر روی آب از گیاهان و کاهش نیاز به آبیاری می شود. در این سیستم، عبور هوا از روی سطحی از آب (که روی پوشال ها قرار گرفته) باعث تبخیر آب می شود. گرمای لازم برای این تبخیر، از هوا گرفته می شود و در نتیجه هوا خنک می شود. تبخیر زمانی خوب صورت می گیرد که هوای وارد شده به سیستم خشک، به این معنی که رطوبت نسبی محیط بیرون پایین باشد. رطوبت پایین باعث تبخیر بیشتر و خنک سازی می شود.