ساختار های تولید نشاء، محیط و بستر های کاشت
مقدمه
یک نشا خوب را معمولا باید بر اساس نیاز زارع تولید نمود. تفاوت های موجود در نیاز زارعین می طلبد که تغییراتی را در سیستم مدیریتی تولید نشاء اعمال نمود. برای مثال برای پرورش گیاهان دارویی در سطوح کوچک مثل باغ خانگی نیاز به نشا های قوی و آبدار است، در صورتی که برای تولید کنندگان تجاری در سطح وسیع نیاز به نشا هایی است که عمل مقاوم سازی بیشتری در مورد شان صورت پذیرفته باشد. در این راستا نمی توان تنها به یک روش ساده تولید نشاء اکتفا نمود، بلکه باید برای تولید مستمر و تجاری، از روش های مختلف و تجربه های به دست آمده استفاده نمود.
به طور کلی یک نشا خوب باید قوی، سبز، عاری از آفات و بیماری ها و با یک سیستم ریشه ای قوی باشد. پس از انتقال نشاء به زمین هم باید شرایط محیطی را به خوبی تحمل کند و به رشد خود ادامه دهد و محصول مناسبی را تولید نماید. نشا هایی که به میزان کافی کود دریافت ننموده اند، استقرار سریعی در زمین نخواهند داشت و همین امر باعث تاخیر در بلوغ و کاهش عملکرد آنها می شود. تکنیک های ایده آل جهت پرورش نشاء این است که گیاهان از ابتدا تا انتها رشدی آرام و یکنواخت داشته و در طول دوره رشد خود دچار وقفه ای نشوند و تنشی هم نبینند. از آنجا که چنین شرایط ایده آلی به ندرت وجود دارد، رشد گیاه را باید از طریق کنترل عواملی مثل آبیاری، دما و کود در جهت مورد نظر هدایت نمود. در این راستا باید به یک سری عوامل دخیل در این امر توجه نمود که این عوامل شامل ساختار های تولید نشاء، ظروف کاشت، محیط کشت های خاکی، غیر خاکی و مخلوط های بستر کاشت یا محیط است.