رزین ها و ترکیبات رزین دار

واژه رزین به یک گروه از مواد جامد یا نیمه جامد اطلاق می شود که دارای خواص شیمیایی بسیار پیچیده و ترکیب شیمیایی متنوعی اند. مع هذا این مواد از لحاظ خواص فیزیکی و قابلیت انحلال وجوه مشترک دارند. به طور کلی رزین ها ترشحات یا مواد دفعی تلخ مزه بافت های گیاهی اند که به صورت طبیعی و یا در نتیجه شرایط پاتوژنیک (عمدا و به طور اجباری) تولید می شوند. آنها موادی سخت، شفاف، شیشه ای، و تلخ مزه اند.

به طور کلی رزین ها سنگین تر از آب و بی شکل اند. با حرارت دادن در دما های پایین  نرم و نهایتا ذوب می شوند و بدون آنکه تبخیر یا تجزیه شوند به صورت مایعات چسبناکی در می آیند. چنانچه در ظروف در بسته حرارت داده شوند، تجزیه شده و به محصولات تقطیری که عمدتا شامل ئیدروکربن هاست تبدیل می شوند. اما اگر در مجاورت هوا حرارت ببینند به راحتی و با شعله دود زا می سوزند. این امر به علت کربن بسیار زیادی است که در ساختارشان وجود دارند. رزین ها در اب نا محلول و بی مزه اند. آنها معمولا در اتر بنزینی حل می شوند. به جزء چند مورد استثنایی (مثلا سقز سیاه تازه پودر شده و مصطکی). رزین ها کم و بیش کاملا در الکل و کلروفرم و اتر حل می شوند و محلول هایی را تشکیل می دهند که موقع تبخیر لایه نازکی از رزین و شبیه روغن جلا بر جا می گذارد.

بالزام ها

بالزام ها مواد رزینی، دارای مقادیر متفاوتی از اسید های بالزامیک معطر یعنی اسید بنزوئیک و اسید سینامیک یا هر دو آنها یا استر این اسید ها هستند. آنها اغلب حاوی مقادیر اندکی روغن فرار نیز می باشند. واژه بالزام بیشتر اوقات اوقات به غلط برای الئورزین ها مانند ترپانتین کانادا و کوپاای به کار می رود (در این صورت آنها را بالزام کانادا و بالزام کوپاای با و ... می نامند.)

به طور کلی رزین ها و فرآورده های مربوط به آنها به عنوان قرمز کننده پوست، خلط آور، ضد انگل، ضد اسپاسم، ضد نفخ، ملین، مسهل، ایجاد تحریکات سطحی، ضد کرم مصرف می شوند.