مراقبت و نگهداری

برای دستیابی به رشد مطلوب و همچنین افزایش عملکرد محصول گل ، مبارزه با علفهای هرز ضرورت دارد . وجین علفهای هرز در طول رویش گیاه ، به خصوص در سالهای اول و دوم رویش باید مورد توجه قرار گیرد . عده ای از محققان معتقدند که در سال باید چهار مرتبه علفهای هرز را وجین کرد . دو بار قبل از گل دادن گیاه و دو بار بعد از برداشت محصول . آنها همچنین یادآور می شوند چنانچه علفهای هرز تراکم زیادی نداشته باشند و بافت خاک به گونه ای باشد که سبب گسترش و توسعه علفهای هرز نشود ، وجین علفهای هرز دو بار در سال کافی است . مرحله اول قبل از گل دادن و مرحله دیگر پس از برداشت محصول .

در گذشته وجین علفهای هرز پیرتر به شکل مکانیکی (با دست و یا توسط کولتیواتور) انجام می گرفت . ولی اخیرا" به منظور مبارزه با آنها از علف کش استفاده می شود . علف کشهای مناسب عبارتند از : مرکازین به مقدار چهار تا پنج کیلوگرم در هکتار ، آفالون به چهار تا پنج کیلوگرم در هکتار و مالوران نیز به مقدار چهار تا پنج کیلوگرم در هکتار . استفاده از این علف کشها به صورت محلول پاشی در فصل بهار قبل از رویش گیاه انجام می گیرد . در صورتی که این گیاه در خاکهای سبک شنی کشت شده باشد از علف کشهای فوق باید به مقدار کمتری استفاده کرد .

تاکنون آفت یا بیماری خاصی روی پیرتر مشاهده نشده است .

برداشت محصول

محصول گل را می توان از سال اول برداشت کرد . عملکرد گل در سال اول رویش کم و معمولا" از سال دوم به برداشت محصول اقدام می شود . برداشت گل زمانی آغاز می شود که گلچه های زبانه ای به شکل افقی و سه چهارم گلچه های لوله ای کاملا" باز شده باشند . چون گلها فقط دو تا سه روز در این مرحله قرار می گیرند و در سطوح وسیع کشت ، زمان کافی برای برداشت محصول گل وجود ندارد ، بنابراین هنگامی که گلچه های لوله ای شروع به باز شدن می کنند گلها را باید برداشت کرد و تا قبل از این که گلچه های زبانه ای پژمرده شوند (ازحالت افقی در آیند) عمل برداشت را می توان انجام داد . این مرحله 8 تا 10 روز به طول می انجامد لذا زمان کافی برای یرداشت گلها وجود خواهد داشت . عمل جمع آوری گلها با دست یا ماشین مخصوص برداشت گل صورت می گیرد . به هر حال گلها باید از ناحیه زیر دمگل (سه تا چهار سانتی متر زیر گل) چیده شوند . گلها را باید در خشک کنهای الکتریکی در دمای 50 تا 60 درجه سانتی گراد خشک کرد . چنانچه خشک کن وجود نداشته باشد گلها را بلافاصله پس از برداشت در هوای آزاد و در سایه باید خشک نمود .

پس از خشک شدن گلها ، آنها را باید الک کرد ، ساقه ، برگها و سایر قسمتهای نامناسب را از آن جدا نمود به طوری که فقط گلچه ها و دانه ها باقی بمانند . در این حالت مقدار ماده موثره ((پیرترین)) در گلها (گلبرگها +بذرها) 20 تا 50 درصد بیشتر خواهد بود . گلهای خشک و تمیز شده را باید در کیسه های کاغذی یا نایلونی ریخت و در آنها را بست ، سپس آنها را در مکانی کاملا" خشک انبار کرد . ماده موثره ((پیرترین)) بر اثر مجاورت با هوا اکسیده می شود و کیفیت آن به نحو چشمگیری کاهش می یابد . لذا قبل از بستن در کیسه ها باید مقداری مواد ضد اکسیده در داخل آنها گذاشته شود .

عملکرد گل خشک در سال اول 1/0 تا 2/0 تن در هکتار و در سالهای بعد به 7/0 تا ½ تن در هکتار می رسد .

جمع آوری بذر

جمع آوری بذرهای رسیده در اواخر تیر و اوایل مرداد انجام می گیرد . بذرهای کاملا" رسیده قهوه ای رنگ می باشند . همواره بذر گیاهانی را باید برداشت کرد که از کیفیت رویشی مناسبی برخوردار باشند .

پس از برداشت گلها و خشک کردن آنها ، باید بذرها را از سایر قسمتهای گل (گلچه ها – دمبرگها و نهنج) جدا کرد ، سپس آنها را تمیز و بسته بندی نمود . و در مکانی خشک و خنک باید نگهداری کرد .

عملکرد بذر پیرتر از سال دوم 2/0 تا 3/0 تن در هکتار می باشد.

• پیرتر - امشی

• پیرتر - امشی

• پیرتر - امشی

• پیرتر - امشی

• پیرتر - امشی

• پیرتر - امشی

• گل پیرتر - امشی

• گل پیرتر - امشی

• گل پیرتر - امشی

• گل پیرتر - امشی

• گل پیرتر - امشی